Ασκήσεις σε κλειστά δωμάτια...

Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Οδός Πανός τχ.140. απρίλιος-ιούνιος 2008.

Όπως η Ρίτα Αμπατζή (βλ. http://www.elkibra-ritaabadzi.blogspot.com/) έτσι και ο Κώστας Μασσέλος (Νούρος) είναι ένα κλειδωμένο δωμάτιο, ένα ερμητικά σφαλιγμένο όστρακο. Με βάση όσα βιογραφικά έχουν συλλεχθεί, τις φωτογραφίες του και τα σήματα που εκπέμπει η φωνή του στους δίσκους, θα προσπαθήσω να κάνω κάποιες εικασίες. Όχι με διάθεση ντετέκτιβ που κρατάει κλεφτοφάναρο και θέλει ν΄ανασύρει γαργαλιστικές λεπτομέρειες, αλλά με απέραντο σεβασμό απέναντι στον απόλυτο τραγουδιστή με το φλεγόμενο (nuro στα συριακά σημαίνει φωτιά και nur στα πέρσικα σημαίνει φως) χαϊδευτικό Νούρος. Ας σημειώσω/υπενθυμίσω ότι οι εκδόσεις Φαληρέα έχουν από καιρό κυκλοφορήσει το CD ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΟΥΡΟΣ: ΤΟ ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ (βλ. http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=10.05.2006,id=37196844) Κάτι που μπορώ να σας εγγυηθώ είναι ότι, αν ακούσετε αυτό το CD, με ανοιχτά και τα τέσσερα φύλλα της καρδιάς, θα τον αγαπήσετε το Νούρο, άσχετα με το ποιά άποψη έχετε γιά τους μανέδες. Ο Κώστας Μασσέλος είναι κάτι ολότελα διαφορετικό! Μιά απ΄τις παραμέτρους που εμφανίζονται στην οθόνη του μυαλού μας όταν ακούμε το Νούρο είναι και το ότι ήταν και ομοφυλόφιλος (gay, λένε σήμερα). Όσοι έχουν γράψει γι αυτόν, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, είναι ελαφρά διστακτικοί γιά την ομοφυλοφιλία του. Εγώ δεν είμαι ειδικός γιά να αποφανθώ, ούτε κι έχει καμιά σημασία το γεγονός, αντικειμενικά. Γιά μένα όμως έχει, γιά μιά σειρά από θετικούς λόγους που θα προσπαθήσω να ξεδιπλώσω παρακάτω. Όπως έχω ξαναγράψει, οι σημερινοί λάτρεις αυτών των τραγουδιών που τα λέμε, συμβατικά, ρεμπέτικα, έχουν νιώσει κοροϊδεμένοι, είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί, και καλά κάνουν. Θέλουν στοιχεία γιά να πιστέψουν κάτι. Τώρα, το τι σημαίνει "στοιχεία" είναι μιά άλλη κουβέντα που δε θα μας απασχολήσει εδώ. Πάντως, σα "στοιχεία" θα μπορούσαν να θεωρηθούν τα εξής:

1. δυό αναφορές (με σεβασμό) της Αγγέλας Παπάζογλου. Η πρώτη, απ΄τις αναμνήσεις της στο βιβλίο "Τα χαϊρια μας εδώ" ( βλ. http://elkibra-nouros.blogspot.com/2008/03/blog-post.html )

Η δεύτερη, από διήγησή της στον Τάσο Σχορέλη, Ρεμπέτικη Ανθολογία, τόμος Γ, σελ. 55:

... Ο Κώστας Μαρσέλος ή Νούρος ήταν φημισμένος τραγουδιστής, πριν έρθει εδώ, από τη Σμύρνη. Ήταν παλικάρι και καλό παιδί παρά το ελάττωμά του.

2. Τα δύο "σχετικά" υπονοούμενα που πέρασαν μέσα στη δισκογραφία. Το "διφορούμενο" "να πεθάνεις, πούστη!" που του αμόλησε ο Στελλάκης Περπινιάδης - που ήταν παρών στην φονογράφηση - στο τέλειωμα του "Ταμπαχανιώτικου μανέ" (1931) και, στο παραδοσιακό "Αλή Πασάς"(1927) που κάποιος του πέταξε το "Γειά σου Νούρο, γειά σου... με το βιολιτζή σου τ΄Ογδοντάκι... να τον περιμένεις παρακάτω..."

Άλλα "στοιχεία" (στο επίπεδο των εικασιών)

* Η ιδιαίτερη χροιά της φωνής του σε ορισμένα τραγούδια, όπως στο "Ίσα, ρε σοφεράκι" (1931) του Π. Τούντα

* Kάποιες φωτογραφίες που θα μπορούσαν να μη λένε και τίποτα. Αλλιώς, κάθε φορά που δυό άντρες εικονίζονται μαζί και δίπλα-δίπλα σε μιά φωτογραφία θα τους θεωρούσαμε ζεύγος. Ωστόσο, σε συνδυασμό με τα παραπάνω, οι φωτογραφίες αποκτούν μιά δικιά τους φωνή.

Γιατί όμως να έχει κάποια σημασία ν΄ασχοληθούμε με την ομοφυλοφιλία του Νούρου, όταν εγώ ο ίδιος είπα πρωτύτερα ότι "δεν έχει καμιά σημασία το γεγονός, αντικειμενικά"; Γιατί οι ομοφυλόφιλοι, κατά την άποψή μου, γίνονται άτομα εξαιρετικά ακονισμένης ευαισθησίας, διαφορετική από των "άλλων". Βρίσκονται, ταυτόχρονα, "εντός" και "εκτός των τειχών". Δεν είναι "δεκτοί", ότι κι αν λέμε. Το να νιώθεις "εκτός των τειχών" ενώ ζεις και βαδίζεις "εντός", είναι μιά πολύ ιδιαίτερη κατάσταση που εμείς οι "άλλοι", οι "φυσιολογικοί", δε την πιάνουμε, ούτε βρίσκουμε το λόγο να την πιάσουμε, όπως δε βρίσκουμε το λόγο να μετράμε τις αναπνοές μας. Όσο κι αν ακουστεί τραβηγμένο, μπορεί κανείς, κάτι ψιλά, να καταλάβει αν έχει ζήσει σα μετανάστης/τρια, σα πρόσφυγας, σα μαύρος ανάμεσα σε λευκούς(...) και ακόμα, σα γυναίκα... Γιά το τελευταίο, που ακούγεται ίσως σαν εξοργιστικό, έχω γράψει άμεσα και έμμεσα στα υπόλοιπα posts μου. Α, θα μπορούσα να συμπληρώσω και τη δοκιμαστική "εμπροσθοφυλακή" των Κινέζων, εκτός Κίνας. Να δούμε πως θα αισθανόμαστε εμείς τα ερχόμενα χρόνια όταν οι Κινέζοι θα κατακλύσουν τον κόσμο. Παρεπιπτόντως, αναφέρω ότι υπάρχουν 50.000.000 Κινέζοι/ες πιανίστες/τριες - κορυφές, που περιμένουν την κατάλληλη στιγμή γιά να ξεχυθούν στον υπόλοιπο κόσμο...

Οι ομοφυλόφιλοι λοιπόν, σα "διαφορετικοί", αναπτύσσουν όχι μόνο την ευαισθησία τους, αλλά και πολυεπίπεδες δεξιότητες του μυαλού. Παραδείγματα υπάρχουν ατέλειωτα. Και, ναι μεν στις μέρες μας πατούν όλο και πιό γερά στα πόδια τους και κερδίζουν το χάμένο έδαφος που τους αφαιρέσαμε αλλά, το τι ακριβώς συμβαίνει μέσα τους, μόνο εκείνοι το ξέρουν. Και εγώ δεν είμαι ο μάντης Τειρεσίας που έζησε 7 χρόνια μέσα στο σώμα γυναίκας γιά να γνωρίζω. Θέλω να προσπαθήσω όμως με την περίπτωση του Μεγάλου Νούρου.

(συνεχίζεται στο επόμενο post)